Gearriveerd in Oklahoma

We zijn gearriveerd in Oklahoma. Er kan toch nog veel gebeuren als je vliegt, maar gelukkig komt bij de overstap in Detroit onze mazzel vandaag in drievoud.

We hadden ten eerste namelijk verwacht dat we de bagage niet zelf opnieuw hoefden in te checken. Ab kwam nádat we door de strenge Amerikaanse douane waren, op het illustere idee om dat te controleren bij de voor het overige geheel lege megagrote Delta Airlines balie. “Yes, you have to check it out yourself”, zei de allervriendelijkste receptioniste, die voor de zekerheid snel even in het chinees overlegde met haar Chinese collega. Of we met haar mee wilden lopen en vooral bij haar wilden blijven om weer de hele weg terug door Customs te gaan. Koffers gehaald, alles goed.

Maar Customs is Customs niet als ze uitzonderlijke situaties niet door een speciale scanner voor ‘agricultural items’ halen. “Do you have food, sir?” O jee, de paniek slaat toe. Ik heb in vacuüm twee lekkere stukken belegen boerenkaas als cadeautje uit Holland meegenomen. Ik antwoord “No sir, no food” met een stalen gezicht en hoop op het beste. De vrouw voor mij wordt gecontroleerd en in de scanner worden worsten geconstateerd, alle bagage mag open. Tot mijn geluk kom ik er ongeschonden door, de kaas wordt niet gezien.

Het derde mazzeltje is dat we op enig moment op het vliegveld toch maar bedenken om uit te zoeken in welke tijdzone Detroit zich bevindt. Het is een uur eerder als Oklahoma! We hebben niet nog twee uur voor boarding, maar moeten al over een uurtje weer verder vliegen. Daar moet je niet op het laatste moment achterkomen, dan is jouw vlucht wel weg.

Verder is het wel leuk om voor de eerste keer voor je werk te vliegen. Laptop mee en werken in het vliegtuig. Nog wat bijgeschaafd aan de presentaties van maandag en dinsdag, wat achterstallige dingen weggewerkt en met Ab de overleggen van de komende dagen doorgesproken over uitwisselingsprogramma’s voor onze studenten en onderzoeksmogelijkheden. Handig, een zaterdag met tien uur extra tijd, omdat we met de zon meevliegen.
In ieder geval, morgen op zondag, ‘Social Program’ in Oklahoma City, eerst met Lisa Slevitch naar het cowboymuseum en daarna naar de cheese factory, ’s avonds diner met Paulette Hebert en een collega van haar, maar daarover morgen meer.

Foto's van Oklahoma City, het Hyatt en mijn eerste hamburger in de US zie je op: http://bit.ly/1qTxFbR